تاریخچه آینه های دکوراتیو
آینه دکوراتیو معمولا برای نمایش آراستگی فردی ،دکوراسیون ومعماری بکار میرود. و نیز همچنین برای مقاصد وکاربردهای علمی در دوربین،لیزر و تلسکوپ مورد استفاده قرار میگیرند. آینه به لحاظ مفهومی درابتدا چیزی بود که افرادانعکاس خودشان در آب های راکد وحوضچه های آب می دیدند. زمانی سپری شد تا مردم به آینه ونیزی یرسند. تاریخچه آینه ونیزی نیز جالب و با شکوه می باشد.
تاریخ آینه به قرن پانزدهم میلادیباز میگردد و شهر ونیز یکی از اولین مکان های ساخت آینه بود. ساخت شیشه یکی از مشاغلی بود که ونیزی ها از قرن ۱۳ میلادی درآن فعالیت داشتند. کیفیت ،مهارت و دقت شیشه سازها به قدری بود که آنها برای حفظ و مخفی نگهداشتن روش های ساخت آن به جزیره مورانو نقل مکان میکنند که کاملا توسط نیروهای امنیتی مراقبت می شد. به مرور زمان این افراد بقدری در کار خود ماهر شدند که دولت نیز تلاش کرد تا از دارایی هایشان محافظت کند.
کهن ترین نشانه های آینه مربوط به ۶۰۰۰ سال پیش از میلاد است که در نواحی آناتولی (در ترکیه امروزی) یافت شده است. پس از آن در ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد می‌توان تمدن‌های میانرودان را نام برد.
در مصر باستان کهن‌ترین نشانه از آینه به حدود ۳۰۰۰ قبل از میلاد باز میگردد. نمونه‌ای دیگر از وجود آینه به حدود ۳۰۰۰ سال پیش در ایران می‌رسد که در زمان هخامنشیان بوده‌است. آنها با صیقل دادن سنگ ها و فلزات، آنها را به آینه هایی شفاف تبدیل می کردند که آثار آن در تالار آینه تخت جمشیدهنوز باقیست.
تاریخچه آینه های صیقل شده در آمریکای جنوبی و مرکزی به ۲۰۰۰ پیش از میلاد بازمی‌گردد. در چین آینه‌های برنجی به ۲۰۰۰ پیش از میلاد بازمی‌گردد. آینه‌های روکش شده از فلز در صیدای لبنان در سده یکم پس از میلاد یافت شده‌است. آینه های شیشه‌ای با روکشی از ورقه طلا در نوشته‌های پلینی مهتر در کتاب «تاریخ طبیعی (پلینی)» در سال ۷۷ پس از میلاد نوشته شده‌است، وجود دارد.
شیشه ونیزی همیشه بخاطر مهارت صنعتگرانش مشهور بوده اما عوامل دیگری ازجمله خاک سیلیس ایتالیا، آب شور دریا ونوع گرمای مورد استفاده نیز به شهرت ومرغوبیت آینه های ونیزی کمک شایانی میکرد. چوب سخت جنگل های مورانو مورد استفاده برای آتش بر کیفیت شیشه می افزود. اگرچه ونیزی ها از فنون و تکنیک ساخت شیشه شان شدیدا مراقبت می کردند ولی افرادی از آلمان وفرانسه سرانجام به این تکنیک ها دست یافته ودر فنون ساخت آن استاد شدند.
آینه های ونیزی کماکان به مانند گذشته یک دارایی با ارزش باقی ماند ویکی از اقلام با ارزش در مجموعه دارایی های فرد می باشد.لازم به ذکر است که پایان قرن هفدهم بود که آینه با قاب های زیبا بعنوان بخشی جدایی ناپذیر از دکوراسیون خانه درآمدند. اغلب این قاب ها از آبنوس ،نقره ،عاج یا حتی لاک لاک پشت یا گاهی اوقات از چوب زیتون ویا گردو ساخته می شدند . بعضی از این آینه ها با کارهای گلدوزی و منجق دوزی تزیین می شدند.
درپایان قرن هجده میلادی آینه های نقاشی شده با طرح ها ونقش های گلدار جایگزین آینه های ونیزی حکاکی شده گردید . دراین زمان آینه های مدور با قاب های نو کلاسیک طلا کاری شده عرضه شد .نوآوری های جدیدی از قبیل آینه های قدی با قابهای ۴ فوتی ارایه شدند.این آینه ها معمولا بر آراستگی شخصی ومواقعی هم برای دکور مورد استفاده قرار می گرفتند.
آینه دکوراتیو ، با انعکاس نور موجب درخشندگی و زیبایی محیط شده و برای ما نماد پاکی و روشنایی محسوب می شوند. آینه کاری سنتی به کنار هم قرار دادن قطعات کوچک آینه به منظور ایجاد گل یا گره مشخص گفته می شود. برای تزئین سقف، دیوار و سر در منازل استفاده شده و به خوبی قسمت های زاویه دار، هلالی شکل و کنج ها را پوشش می دهد. بسیار زیبا و گران قیمت بوده و جز جدایی ناپذیر کاخ های اشراف و ثروتمندان محسوب می شده است. قطعات کوچک آینه با هنرمندی تمام با دست بریده شده و با زاویه مخصوص در کنار هم قرار می گرفته است.
نمونه این آینه کاری های چشم نواز را می توانید در کاخ سعدآباد و کاخ گلستان ببینید.
امروزه با گسترش و پیشرفت روز افزون ماشین آلات ساخت و برش آینه و شیشه، آینه کاری با تنوع بیشتر و قیمت مناسب در اختیار عموم مردم قرار دارد. آینه های معمولی (بی رنگ) و آینه رنگی در سایز های مشخص به صورت تراش دار (لب تراش) و ساده در میل های مختلف قابل تهیه بوده و براحتی قابل نصب هستند. هرچند امروزه سبک استفاده از آینه دکوراتیو و سلیقه بازار با گذشته تفاوت قابل توجهی دارد.
آینه های با اشکال و سایز نا متعارف نیز در بازار وجود دارند که برای استفاده در دکوراسیون های لاکچری مناسب هستند.
| عکس روی تو که در آینه جام افتاد | عارف از خنده می‌در طمع خام افتاد | |
| حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد | این همه نقش در آیینه اوهام افتاد | |
| این همه عکس می‌ونقش نگارین که نمود | یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد |
