آینه کاری سنتی و مدرن
آینه دکوراتیو – آینه ها با انعکاس نور موجب درخشندگی و زیبایی محیط شده و برای ما نماد پاکی و روشنایی محسوب می شوند.
آینه کاری سنتی به کنار هم قرار دادن قطعات کوچک آینه به منظور ایجاد گل یا گره مشخص گفته می شود. برای تزئین سقف، دیوار و سر در منازل استفاده شده و بخوبی قسمت های زاویه دار، هلالی شکل و کنج ها را پوشش می دهد. بسیار زیبا و گران قیمت بوده و جزء جدایی ناپذیر کاخ های اشراف و ثروتمندان محسوب می شده است. قطعات کوچک آینه با هنرمندی تمام با دست بریده شده و با زاویه مخصوص در کنار هم قرار می گرفته است.
نمونه این آینه کاری های چشم نواز را می توانید در کاخ سعدآباد و کاخ گلستان ببینید.
امروزه با گسترش و پیشرفت روز افزون ماشین آلات ساخت و برش آینه و شیشه، آینه کاری با تنوع بیشتر و قیمت مناسب در اختیار عموم مردم قرار دارد. آینه های معمولی (بی رنگ) و آینه رنگی در سایز های مشخص به صورت تراش دار (لب تراش) و ساده در میل های مختلف قابل تهیه بوده و براحتی قابل نصب هستند. هرچند امروزه سبک استفاده از آینه دکوراتیو و سلیقه بازار با گذشته تفاوت قابل توجهی دارد.
آینه های با اشکال و سایز نا متعارف نیز در بازار وجود دارند که برای استفاده در دکوراسیون های لاکچری مناسب هستند.
آینه های هنری و رنگی دکوراتیو
آینه های رنگی به دو صورت در بازار وجود دارند. آینه های شرکتی که در کارخانه با رنگ های مختلف تولید شده اند و دسته ی دیگر آینه های معمولی هستند که با رزین های مخصوص شیشه نقش دار و با رنگ های شفاف و درخشان، رنگ می شوند. آینه های رنگی جلوه ی فوق العاده زیبایی دارند و در اثر برخورد نور، پرتوهای رنگی درخشان خود را به اطراف ساطع می کنند.
آینه های رنگی به صورت تماما طرح و رنگ دار و یا به صورت حاشیه رنگی در سایز دلخواه قابل تولید هستند.
تاریخچه آینه کاری
آینه کاری یکی از رشته های هنری است که بنا بر مدارک موجود، برای نخستین بار در تزئین بنای دیوان خانه شاه طهماسب صفوی در قزوین به کار گرفته شده است. در گذشته آینه با هزینه ی گزافی از اروپا وارد ایران می شده طبیعتا مقداری از آن در مسیر شکسته شده و بی استفاده می مانده؛ هنرمندان خلاق آن دوران بر آن شده اند تا با روشی از آینه های شکسته استفاده کنند و این نیاز موجب پدید آمدن این رشته هنری شده است.
اشراف قاجار استقبال زیادی از آینه کاری کردند و همینطور در دوره پهلوی نیز شاهکار های آینه کاری در کاخ ها و عمارت های باقی مانده به خوبی موید این مطلب است؛ در جمهوری اسلامی نیز از این هنر برای زیباسازی و تزئین اماکن متبرکه و مقدس استفاده زیادی می شود.
آینه کاری برای تزئین ظروف سفالی، چوبی، شیشه ای و صنایع دستی
هر کسی به راحتی می تواند در منزل با استفاده از آینه های شکسته شده یک اثر هنری زیبا خلق کند. به این صورت که تکه های آینه را درون یک گونی ریخته و با ضربات چکش آنها خرد کنید، تکه های کوچک آینه را با چسب چوب بیرنگ روی سطح مورد نظر (هر چیزی می تواند باشد حتی یک گیتار شکسته) با فاصله بچسبانید. می توانید یک طرح ذهنی را دنبال کنید و یا اینکه کاملا نامنظم باشید.
بعد از خشک شدن کار باید فاصله ها را بندکشی کنید (خمیر بندکشی آماده در بازار موجود است) هم برای افزایش مقاومت و هم برای زیبایی بیشتر. این کار را می توانید روی سطوح مقعر یا محدب نیز انجام دهید. با همین روش حتی می توانید کاشی کاری هم بکنید. کاشی شکسته یا معرق کاشی نیز به همین صورت انجام می شود با این تفاوت که به جای آینه از کاشی و به جای چسب چوب از چسب کاشی استفاده می شود.
همانطور که حتما دیده اید از آینه در بعضی پارچه ها و لباس ها (معمولا بلوچی و هندی) نیز استفاده می شود، البته آن آینه های کوچک از جنس شیشه نبوده و در واقع پولک هایی آبکاری شده و درخشان هستند.
